Ûsivê Neviya-Fêrîkê Ûsiv
Fêrîkê Ûsiv, şairê mezin a edebiyata Kurdî, di Ûsivê Nevîya de bi zimanê xwe yê herikbar destana pîrozî nivîsand, ku bi felsefeya xwe yê xweşî û pêşdîtî, kesên ku dixwînin rêyê tecrubeyê bide. Ev destan, ku li ser çîrokê zanînî ya Ûsiv û Zuleyxa hate afirandin, ne tenê çavkaniyeke îslamî ye, belkî karîkek e ku şairê ne-Musilman di rastgotiyekî edebî de dibêje: “Ez nikarim bi xwe were bibînim û nexwazim rastiyê jîyanê biparêzim.”
Di destanê de, Ûsiv wek mînakê nermiya îman û pîrozîyê tê afirandin. Wêne û hêzên destanê tevlî peyvên zêde zêrek û dengbêjî, xwe dikin wan gotinên dîtinê:
“Bîne wî sêwîyê heramî reda,
Dayne ser serê min û ewleda…
Bende jî, belê, mînanî bax e,
Bedewî şemsê şewq û şepax e,
Xweş dike berê dara hinarê,
Lê tev radike jara ançarê…”
Û şair bêyî qelsiyekî îman dibêje:
“Ew bende bêje: Ûsiv bedew e,
Ew ber xanimê dîn û derew e.
Ew bende bêje: Ûsiv aqil e,
Benî Bedîlê ew miqabil e.
Lê aqil xwe ne siteyra rojê ye?
Na, hucet îcar dora padşê ye.”
Ji bo hemû berhemên lîs Yayınları vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Fêrîkê Ûsiv vir bitikînin
