Gula Elegezê-Fêrîkê Ûsiv
Gula Elegezê, wekî gelek dîwanên din ên şairê mezin Fêrîkê Ûsiv, ji dengê xwe, reng û bîna siruşta welatê xwe dagirtî ye. Ev berhem bi zimanê Kurmancî ya herikbar û rojane, di nav rabûn û rûniştinên cînavên gelî de, di adet û toreya gelê xwe de bi vegotineke edebî û pîroz, ji bo xwêndekarên Kurd tê pêşkêş kirin.
Şi’ra Fêrîk: Rabûn, Rûniştin, Adet û Toreya Gel
Fêrîkê Ûsiv wekî hostayê peyv û vegotinê, di her tiştê ku dihêvê bi heybet û cewheriyeke yekser berde nav şi’ra xwe, serbilind û bawer tê dîtin. Ev şair ne tenê gotar û helbestek nivîsî, lê her wiha pirtûka zanîn û agahdarî li ser rewşa civakî, feraset û hişmendiya gelê xwe ye.
Hub û Hez: Hest û Dilbijînî
Di dîwana Gula Elegezê de, tu dixwazî herî zêde bibînî hez û hubê ku Fêrîk di peyvên xwe de bi delalî û dilbijînîya xwe çêdike. Ev hest ji nav helbestên wî hatiye gotin:
Xwezil, xwezil, ya min biyayî,
Xwezila bûka dîya min biyayî,
Te çok veda ber pîngê wê,
Serî bida ser sîngê wê,
Por û gulîyê xwe reş berda,
Dîya min porê te vegirta,
Û min destê wê yî çira
Li ser porê te paç kira…
Ev rêzikên dilsoz û şîrîn, ne tenê şîroveyek ji hez û qisegehiyekê ne, lê wekî simvola rûmeta ji bo welat û ziman, ji bo dayik û zarok, ji bo hest û xweza gelê Kurdî ne.
Ji bo hemû berhemên lîs Yayınları vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Fêrîkê Ûsiv vir bitikînin
