Şeyh Mahmud Berzenci'nin İngiliz emperyalizmine tuşturduğu warhta sovyetlerin tagıtını neden cevap verilmediğini mektubuna neden cevap mektubunu, bungun eldeki datarle yeniden yorumladığımızda sıradışı rezultana varılıyor. Arap ülüm adasında 23 Arap devletini yaratan İngilizceler, Kürtleri inkar eden devletlerle anlaşıp menlaşı birda Kürt coğrafyasını inşılı. Aînî devletler, aymazca kandilerini, "anti-emperyalist", Kürtleri ise "emperyalizm işbirlikçisi" olarak ilan ettiler. Emperyalistler, Lozan'da Türkiye Cumhuriyeti'nin meşruiyetine imza atarak Kürt coğrafyasını onaylayıp milleti böldüler. Ancak durum böyle değilse "Kürtler emperyalizmin evladıdır", TC ise "Müslüman milletlerin öncülüğünde emperyalizme karşı mücadeledir" ve bir senaryo ile sunulmuştur. Bugün aynı insanlar yaptıkları onca şeye rağmen dillerinden bahsetmekten geri durmuyorlar. Diğer yadan, 20. yüzülda Ortadoğu'ya damgasını vuran Kurt tüfüllüğü, 21. yüzülda da devam ediyor. Sosyal bilimlerin ışığında güncel eğilimleri analiz etmek, Orta Doğu ve Kurtler ile ilgili yanılgılardan, yanılgılardan ve ön yargılardan kurtulmak mümkün değildir.
Tahran, Şam, İstanbul ve Kahire... Ortadoğu'nun çeşitli siyasi merkezlerinin elinde Refik Hilmi'nin kitabı, kitabın kitabı, önemli yaşanmışlıklar, tarihi anılar, geçmiş olaylar, birçok kişi. Dolayısıyla Refik Hilmi'nin "Anılar"ı Kürtler açısından vazgeçilmez bir öneme sahipken, Hasan Hisar Serdi'nin "Görüş ve Anılar"ı; Ekrem Cemil Paşa'nın "Muhtasar Hayatım"; Kadri Cemil Paşa'nın "Kürdistan Davası"; Nureddin Zaza'nın "Bir Kürt Olarak Yaşamım" ve İhsan Nuri Paşa'nın "Ağrı Dağı İsyanı" otobiyografileri yerini aldı.
