Modernizmin olusturdugu pratik/faydaci/çikarci akilla, kalici yüksek degerlere ulasabilmek mümkün müdür? Öbür yandan, her çagin yasama evreninin kendine özgülügünü düsünmeden akli belirli bir çagin anlayisina hapsetmekle kendimizi ve içinde yasadigimiz dünyayi dogru anlayabilir miyiz?Bu kitabi olusturan yazilar, Vahiy basta olmak üzere Islâm’in temel kaynaklarinin, Müslümanlarin dünyaya iliskin bilinçlerinde daha fazla rol oynamasi gerektigine inanan bir tefekkür dünyasinin ürünleri. Islâm, “Nasil bir dünya yaratmaliyiz?” sorusu için sunulmus “gerekçeli” bir tez, toplumsallikta temellenen ve rasyonalite sunan bir davadir. Bu tezin dile getirilmesi, basli basina hasimlar uyandirmak için yeterli bir sebeptir. “Servet, salt bazi kesimlerin arasinda dolasan bir talih olmasin” hükmünü uygulamaya koymayi istemek (zekâti ruhuna uygun hale getirmek) G-8’in menfaatine ilismek zorundadir. Ad kavminin militarist oldugu için iman etmedigine ve helâk edildigine inanmak, yeryüzünün savas makinesiyle baris içinde yasayamamak anlamina gelir. Hayvanlari boyunduruk altina almayi Iblis isi olarak kavramak, Descartes-sonrasi endüstriyalizmle savasmak anlamina gelir…Evet, Kur’an, bastan sona politik bir kitaptir. Öncelikle toplumsalligi sekillendirmek ister ve ölçegi yeryüzüdür, öznesi de bütün insanlik. Türkiye sinirlarinda ya da Ortadogu’da Islâmî bir siyasallik veya sadece Müslümanlarin öznesi oldugu bir siyasallik… Bunlar, hayal ya da gerçek olmasindan önce Kur’an’in kendine ölçek olarak kabul ettigi topraklar ve özneler degildir. Müslümanlar, farkli dinlere inananlar ve bir dine inanmayanlar beraberce nasil bir dünya yaratacaklar? Kim dost kabul edilecek ve neden? Kim düsman kabul edilecek ve hangi gerekçeyle? Dosta ve düsmana gözetilen adalet ne olacak? Bu sorularin hepsi, seküler akil muhatap kabul edilerek gerekçeli bir sekilde yanitlanir.