Rêwîtiya Erziromê ya Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin, nivîskar û şairê navdar a rûs, di sala 1829’an de di rewîtiyekê xwe de ji Moskwa ber bi Kafkasya, Ermenistan û Serheda Osmanî rabûye. Di vê rêwîtîyê de, wî bûyerên Şerê Rûs û Tirkan yên 1828–1829-an bi hûrguliyekî dirêj û bi temsîlên zindî nivîsandine.
Puşkin li ser rê bi qaçaxî derbasî xaka Osmanî bûye, ku ew çalakî bê destûr û bê îcazet bû û ji hêla çarê Rûs, Nîkolayê 1em ve wekî tawanekê tê hesibandin. Wî bi jêbirinê û cezayekê hat şermezarkirin, lê belavkirina vê rewîtiyê di sala 1836’an de bû berhemeke edebî ya bihêz.
Di vê xebatê de, Puşkin nikare tenê şer û siyaseta dewletan nîşan bide, lê herwiha bi rêvebiriyekî nû, romantîzma Rojhilatê, nasnameya çandî, û cihêrengiya din û bawerî jî temaşevan dike. Bi taybetî, ew di deştê Araratê de bi salmezinekê êzdî re civîtiye û lêderketina wê bû sebeba wî ku li ser baweriya Êzdiyan pirsan bike û melûmat jê bigire.
Rêwîtiya Erziromê, bi awayekî humanîst û bi rêbazekî rexnegirî, emperyalîzma Rûsan di bin xurmetê edebiyê de çavdêrî dike. Vê berhemê dikare wekî çavkaniyekê çêtir li ser rewşenbîrtiya Rûsê, siyaseta kolonîal, û têgihiştina çandên xelatî tê xwendin û vebijarkirin.
Ji bo hemû berhemên Avesta Yayınları vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Aleksandr Sergeyeviç Puşkin vir bitikînin
