Montaigne az sayida insan için yazdigini iddia etse de, Denemeler bugün hâlâ dünyanin her yerinde ayni etki ve güncellikle yazarinin adini parlatmaya devam ediyor. Kendi kendini büyük bir dikkatle, çekincesiz elestirel bir titizlikle ve dur durak bilmeyen bir nüktedanlikla gözleyen bu parlak zekânin “yasaminin çogu gününü ve gününün çogu zamanini” geçirdigi kütüphanesine çekilerek evrensel insanin portresini dostça bir hava içinde çizdigi sayfalar, zamana meydan okuyarak bugün de bizi düsünmeye, özellikle de kendi kendimizi düsünmeye, sadece kendi özgür düsüncemize ve yargimiza güvenmeye davet ediyor.Bir yandan bu büyük düsünürün yasaminin taniklari olurken kendi yasamimizi da süzgeçten geçirmek, hos ve tebessüm yaratan satirlarinda insanlik hallerini bulmak, onun tasarisini gerçeklestirebildiginin birer kanitidir. Her denemede kesfettigimiz, bir yasam, günlük yasami içinde bir adam ve böylece kendimiz, kendi yasamimiz olacak. Zira “onun isi ve sanati, yasamaktir.” Hiçbir kitaba benzemeyen ve hiç kimseye model olma iddiasi tasimayan bu kitap, pedagojik bir kendini begenmislikten uzak, özgür düsüncenin kalemin ucunda tüy hafifliginde gezinirken geçmisin büyükleriyle yaptigi hos bir sohbet ve gelecegin insanlarina (bize) sicak bir selamdir. Yasamaktan, özgür düsünceden ve insanin derinliklerine dalmaktan korkmayanlar için bir basucu kitabi.