Mem û Zîn (Bi Kurdîya Îro) – Ehmedê Xanî
Klasîkên Edebiyatê Kurdî
Ji dema Ehmedê Xanî de heta destpêka sedsala 20an zimanê kurdî yê nivîsandinê zêde nehatibû guhertin. Jixwe herfên latînî hîn nehatibûn meydanê û her kurdekî dikaribû Mem û Zînê bixwîne û kêm zêde jê fam bike. Lê piştî tevgera kulturi, êdî hêdî hêdî kurd dûrî klasîkên xwe çûn û her ku çû ji mîratê xwe yê wêjeyî qutbûn. Pêşketina zimanê kurdî û bizavên nivîsandina bi kurmanciya paqij ev qut bûn bêtir bi cih kir û êdî ew peyvên di berhemên klasik de ku nîşana ciwaniya wan berheman û şarezayî û hostetiya nivîskarên wan bûn, bûne kelem li ber fêmkirin û têgihiştina wan berheman.
Mem û Zîn: Sertaca Edebiyatê Kurdî
Mem û Zînê jî ji cûreyê tekstên ku girtî ne û herkes niha tê nagihîje. Ji ber vê yekê pêwistiya şîrovekirina vê tekstê hebû. Ev xebat ji bo ku Mem û Zîn bi hêsani li ser zimanan bigere û bîrûbaweri û hizrên Xanî zindî bimînin hatiye meydanê. Em hêvîdar in ku ev xebat bibe pireke xurt di navbera xwendevanên îro u Ehmedê Xanî û berhema wî de.
Ehmedê Xanî û Mîratê Wêjeyî
Klasîkên edebî yên zimanekî rumet û serbilindiyê wî ziman î ne. Her edebiyat û ziman jî li gor derfet û şiyanên afirînerên xwe berhemên mezin encam dane ku ew di heman demê de di rêza berhemên mezin ên mirovahiyê de jî cih digrin. Mem û Zîna nemir Ehmedê Xanî jî yek ji wan klasîkan e û sertaca klasîkên kurdî ne ku ji sê sed salî zêdetir e di edebiyata kurdî her li lûtkeyê ye. Evîna Mem û Zînê di şairtiya Xanî de bi awayê herî estetîk û tenik berceste bûye, bûye çavkaniya sereke ya her evîndarê dilsoz yê helbestê û zimanê kurdî.
Ji bo hemû berhemên Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Avesta Yayınları vir bitikînin
