Sözlü edebiyatimizda unutulan Maniler, Anadolu insaninin sevdasini, özlemini, hasretini, dille getirdigi; duygu yüklü söz sanatidir. Anadolu insani kavusamadigi sevgilisine, gurbete gönderdigi, yavuklusuna; sevgi ve hasret dolu duygularini çevre ve doga motifleriyle süslenmis maniler araciligiyla dile getirilirdi. Bugün bu manilerden kitaplara geçenlerin disinda geriye bir seyin kalmadigini, çogunlukla unutulup gittigini görüyoruz.…Sözü kültürün edebiyatimizin diger bir söz sanati, Ninniler ise, insanimiz günlük yasamindan edindigi bilgi, birikim deneyim ve tecrübesini ninniler araciligiyla besikteki çocugun bilinçaltina seslenir, aktarirdi. “Dandini dandini das dana, danalar girmis bostana, kov bostanci danayi yemesin lahanayi…” ninnisinde oldugu gibi… Dananin bostana girmemesi gerektigi, bostanin korunmasinin gerekliligi, bugün danayi bostancinin kovdugu, yarin o bostanin o çocuk tarafindan korunacagi, uyutulmak istenen çocugun bilin altina aktarilarak islenir.Mani ve Ninnilerden Il il derleyebildiklerimizi siz okurlarin begenisine sunuyoruz. Istedik ki sözlü kültür edebiyatimizin temel taslari olan söz sanatlarini unutmayalim/unutturmayalim. (Tanitim Bülteninden)