SÜRÜKLEYICI BIR ANLATIMMISTIK BIR YOLCULUKESKI ISTANBUL SIZI BÜYÜLEYECEK ! Borges’in romanindaki Lombardiyali Droctfult’un fethetmeye geldigi sey karsisinda büyülenip önünde diz çöktügü; Hz. Muhammed’in fethini gerçeklestirecek komutana övgülerini belirttigi; Fatih Sultan Mehmet’in fethetmeden önceki iki gün boyunca hiç uyumadigi; pek çok sair, yazar ve sanatçinin ilk karsilastiklarinda kekeleyip konusamadiklari; yüzlerce farkli kültürün bin yillar boyunca kendi içinde harmanlanip bir renk cümbüsü haline getirdigi; tarihin her döneminden muhtesem yapilari ve eserleri ile dünyanin sayili birkaç sehri arasinda yer alan ISTANBUL’u, 1870’li yillarda varir varmaz gördügü manzara karsisinda büyülenen Edmondo De Amicis’in öve öve bitiremedigi kalemi ve estetik hayrani gözüyle, sehrin görkemini ve burada Amicis’in geçirdigi her ani geçmise yapilan bir yolculukmus gibi büyülenerek yasayin.“Istanbul’a girerken hissettigim duygu, bana, Messina’nin bogazlarindan Bogaziçi’nin girisine kadar süregelen on günlük yolculuk boyunca gördügüm her seyi unutturdu. Bir göl kadar durgun Yanya Denizi, Mora’nin günesin ilk isiklariyla gül pembesi bir renge bürünen uzak daglari, gün batiminda kor gibi parlayan Yunan takim adalari, Atina’nin harabeleri, Selanik Körfezi, Limni, Bozcaada, Çanakkale Bogazi, yolculuk boyunca beni eglendiren ve ilgimi çeken pek çok insan ve olay, Haliç’in manzarasinda silinip, gittiler. Simdi artik, onlari anlatmak istesem, hafizamdan çok hayal gücümü çalistirmam gerekecek. Ancak ilk sayfamin sicacik ve canli baslayabilmesi için, anlatmaya, seyahatin Marmara Denizi’nin ortasindaki son gecesinden ve geminin kaptaninin bana ve arkadasim Junk’a yaklasip, ellerini omuzlarima koyarak, boguk Sicilya aksaniyla ‘Baylar, yarin safak sökerken, Istanbul’un ilk minarelerini görecegiz…”