Alanında uzman akademisyenlerin destek ve katkılarının bir meyvesi olarak ortaya çıkan ve sekiz bölümden oluşan kitabın ilk bölümü, Prof. Dr. Ahmet BicanErcilasun’un yazısına ayrılmıştır. Kitabın ‘Eski Türk Bengü Taşları’ adını taşıyan ikinci bölümünde iki yazı yer almaktadır. Bunlardan ilkinde Prof. Dr. Erhan Aydın ‘Eski Türk yazıtlarının anlatıcıları kimlerdi?’ sorusuna yanıt aramakta, ikincisinde ise Dr. Öğr. Üyesi Yaşar Şimşek Yenisey yazıtlarında {+KA} eki üzerindeki görüşlerini ileri sürmektedir.Kitaptaki üçüncü bölümün başlığı ‘Eski Uygur Bitigleri’ şeklindedir ve üç yazıyı barındırmaktadır. Prof. Dr. Ferruh Ağca, çalışmasında Eski Uygur ağızlarının varlığını çeşitli delillerle sorgulamakta, Doç. Dr. Bülent Gül, Eski Uygurcadan Moğolcaya bir verinti olan tükelkelimesinin ve esen tükelikilemesinin peşine düşmekte ve son olarak da Dr. Öğr. Üyesi Hüseyin Yıldız, Eski Uygur metinlerindeki bir karakter olan KuanŞi İm Pusar’ın analizini yaparak diğer kültürlerdeki muadillerini incelemektedir.‘Eski Türkçe ve Tarihi Türk Lehçeleri’ başlıklı dördüncü bölümde iki yazı yer alır. İlk yazıda Prof. Dr. Serkan Şen, DîvânüLügâti’t-Türk’ü şekillendiren yazı dilinin sözvarlığı bakımından hangi lehçeye dayandığı problemini ele alarak çözüm önerisini ve görüşlerini sunmakta; ikinci yazıda ise Dr. Öğr. Üyesi Abdulkadir Öztürk, Doğu Avrupa Kıpçak Türkçesi olarak adlandırdığı lehçe ile Eski Türkçeyi fonetik, semantik ve leksik yönlerden karşılaştırmaktadır.Dördüncü bölümün devamı niteliğinde olan beşinci bölüme de benzer şekilde ‘Eski Türkçe ve Çağdaş Türk Lehçeleri’ başlığı konmuş olup, burada iki akademisyenin yazısı bulunmaktadır. İlk yazı Prof. Dr. Ekrem Arıkoğlu’na aittir ve Eski Türkçeyle Tuvacayı karşılaştırmaktadır. İkinci yazı ise Çuvaşça ve Moğol dili uzmanı olan Prof. Dr. Feyzi Ersoy’a ait olup Eski Türkçeyle Çuvaşçayı dil özellikleri bakımından karşılaştırmaktadırlar.Kitabın altıncı bölümü olan ‘Eski Türkçe ve Türkiye Türkçesi Ağızları’ başlığı altındaki tek yazı Prof. Dr. Tuncer Gülensoy’un Eski Türkçenin söz varlığı ile Türkiye Türkçesi ağızlarını mukayese ettiği çalışmasıdır.‘Eski Türkçe ve Dilbilimi’ kitaptaki yedinci bölümün başlığıdır. Doç. Dr. Faruk Gökçe’nin Eski Türk bengü taşlarındaki kiçigtegme-ibaresini tipolojik kanıtlarla ele aldığı çalışması ile Kenan Azılı’nın Eski Türkçede durum kategorisini ve bu kategoride ortaklık metaforunun görünümünü irdelediği çalışması bu bölümün yazılarını oluşturmaktadır.Sekizinci ve son bölümün başlığı ‘Moğolistan’da Eski Türkçe Çalışmaları’ şeklindedir. Bu bölümdeki tek yazı ise Prof. Dr. Şaban Doğan tarafından kaleme alınmakta ve Moğolistan’da Eski Türkçe araştırmacısı olan Ser-OdjavNamsrai’nin çalışmalarını ele almaktadır. Eserin, Eski Türkçe çalışanlarının başta olmak üzere, Türkologların kütüphanelerinde yer alacağına ve alana katkısı olacağına şüphe yoktur.