Endeko-M. Münir Timurtaş
Ev çîrokek kurt e û fêhmeke pelî tê de heye. Di sererastiyê de xwendekar ji xwe fêrî xwedinasî, serkeftin û temaşeya rastîn dibe. Di çîrokê de, kêvroşk — heywanekî bê hêz û bê xweparêz — dest bi şikayetê dike ji zordestiyê din heywanan. Herkes wê dixwîne, di nêçîrvanan de jî tu kes ji wê natirse.
Lê wexta ku wê dixwaze xwe xelat bike — “xwe bixeniqîne” — bi xatirê ku tu kes wê natirse, têkiliyeke navxweyî pêk tê.
Beqek dibe sedema ku wê bibêje:
Ez xwe naxeneqînim; çimkî ev hinek ji min jî ditirsin.
Ev gotin, beşekî tezir û nifaqê nîşan dide — beqek avê çep dike ne ku kêvroşkê bihêze, lê ji nifirandinê an jî xofê xwe re. Kêvroşkê, ku zêde fêm dikare, vê rêbazê dijwar dîtibû.
Bersiva Pirsê:
Bingehîn mesaja vê çîrokê ev e:
Serhildanê bi temenê ye, lê rastiya xweşbînî hêdî hêdî dibe kesekî xwealî.
- Kêvroşk dibêje: min tu kes natirse.
- Lê beqek (kesek ku bê hêsan dîtibû) jî tê ditirsin.
- Kêvroşk ev dibîne wekî belgeya serketinê.
Ev di rastiyê de mînakê ye ku:
Di serdema dijwarî de jî, kesek ku bi baweriyê bi xwe tê, dikare pêşveçûnê xwe afirîne. Tu caran fêmkirina ku tu nehêle dîtin, tu bihêle fêmkirinê.
Ji bo hemû berhemên Weşanên Peywend vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên M. Münir Timurtaş vir bitikînin
