Du Kes Yek Mirov-Newaf Mîro
Ketina bi jiyanê re: di nav mêj û aştiyê bi sirushtê de
Nemir bi jiyanê re ketibû rîke. Ew bi hemû hêz û ramanên xwe, bi eş û kelêmên xwe re ketibû rîke. Ew her carî digot: “Ez bi hêzê xwe hem e.” Peyvên wî jî hatibûn wekî mînakê jiyanê: “Masiya mirî jî bi avê re diherike.”
Di serdema ku ew bi dîsa vegeriya Almanya kir, ew ketibû nav rêzekê nû ya dîrokê. Roja roja, ew diçe xwediyê agahdariyê û dîtina nû. Ew bû parçeyek di dîroka civaka mirovî, ola Ezîdiyan, cotkarî, ajanavaniyê û şûnên pîroz de.
Li navbera du çeman — Mesopotamyayê — mirov bi ferhengê cotkarî, afirandinê û jîndarî mezin bû. Ew di jiyana xwe de ditirsî ku van zanîn û şûn bi nasnameyê xwe yên rastîn ve bibin hilanîn. Bijûk bikin, xwe biparêzin û şoreşê bi pîrozî ber bi berz bikin.
Mirov û dostaniya wî bi sê re, herwiha pêwendiya wê bi dewran û şûnên jiyane re, hatibû peyda bûn. Di olê Ezîdiyan de, hebûna Xwedê di her beşê jiyanê û sirushtê de dîtinê. Remzên wekî heyv, roj, stêr, ax, av, ba û agir, roja heftan, heft hêzek, û hêft xwedan — hemû wan nişanên pirrmetaforî yên îmankirinê ne.
Di dergehê Lalişê de, sesed û şêst û pênc roj û çira hene. Ev hemû resenî û xwezaperestiyekê ne ku jî nişanê rûmeta wan jî bi sirushtê ye.
Li demek kurt de, ew bû xwediyê agahdariyê zêdetir. Wê di nav mala xwe de Tewisî rengîn, Lalişa pîroz û Baba Çawîş digotin. Di pirtûkxaneya wî de jî zêdetirîn pirtûk li ser Ezîdîtî hê nebû.
Herçiqas ku ew qebûlkirina ol û hebûna Xwedê wekî ne bawer nakir, herwisa li xwe Ezîdî dît û dixwest bibe yek ji wan.
Ji bo hemû berhemên Newaf Mîro vir bitikînin
Ji bo hemû berhemên Do Yayınları vir bitikînin
