Destana Memê Alan û Mem û Zîn a Ehmedê Xanî-Volkan Korkmaz
Destana Memê Alan yek ji navdarîn destanên folklora kurdî ye. Ev destan li gelek herêmên Kurdistanê belav bûye û heta îro jî di nav gel de zindî ye. Li ser vê destanê gelek lêkolîn hatine kirin; ji hêla folklorzanên kurd û biyanî ve hatîye şîrovekirin û analyzekirin. Hin lêkolîneran vê destan wekî nîşaneke nasnameya neteweyî ya kurdan dîtine, hinan jî wekî destanek herî berbelav û navdar, ku girîngiya taybetî tê dayîn.
Ev destan, bi taybetî, hêvîya folklorê ya kurdî ye û gelek variantên wê li herêmên cûda hatine tomar kirin. Heta îro jî li gelek herêman, ev destan bi şêweyek zindî tê vegotin.
Di heman demê de, Mesnewîya Mem û Zîn a Ehmedê Xanî di edebiyata klasîk a kurdî de cîhê girîng digire. Wekî berhemek navdar û kevn, wê xwedî şêwazeke taybet e ku di têgihiştina aşiq û temaşevan de rûmeta edebiyata klasîkê destnîşan dike.
Di vê xebatê de em hewl dan ku berhevkirina berhemên Memê Alan û Mem û Zîn bi rêya wêjeya berawirdî were şîrovekirin. Me xwest ku têkiliyên hevpar û cudatîyên di navbera van du berhemên navdar de bibînin: çawa xanî mesnewîya xwe diafirîne û çawa Thomas Bois û Roger Lescot destana Memê Alan tomarkirin? Kîjan motîf, tema û şêwazên hevpar li her du berhemên tê de xuya dibe? Di encamê de, me şopand ku heke her du berhem ji çavkaniyên cûda tên, lê hevdîtina wan dikare zanyarîya girîng li ser xebata zêdetir a edebiyatê û folklorê bidê.
