Karl Marx ve Friedrich Engels, insanligin demokrasi mücadelesinde belirleyici siçrama dönemi olan 19. yüzyil demokratik hareketinin baskahramanlaridir. Ne var ki, 20. Yüzyil kapanirken, Marx ve Engels’in düsünceleri ile siyasi demokrasinin bagdasmadigi gibi bir iddia adeta dünya çapinda kabul görür oldu. Nimtz, kitabinda bu iddiaya meydan okurken, günümüz entelektüellerinin Marx’i ve Engels’i her seyden önce entelektüeller ya da sadece “büyük düsünürler” olarak gösterme egilimine de karsi çikiyor. Onlarin her seyden önce siyasi eylemci ve devrimci olduklarini vurguluyor. Marx ve Engels’in, komünistler olarak 1848-1849 devrimci ayaklanmalarina aktif sekilde katilmalari, demokrasi kavgasindaki etkilerini güçlendiren dersler ve sonuçlar çikarmalarina imkân verdi. Bu, sosyalizm kavgasini gelistirirken demokratik mücadeleyi ilerletmenin tümüyle Marx ve Engels’in basarisi oldugu iddiasini da içinde tasiyor. Kitapta ayrica, köylülükle ilgili siyasi tutumlari, uluslarin kendi kaderlerini tayin hakkina verdikleri önem, kadinlarin esitligi için mücadeleleri, sözde Avrupa merkezci önyargilari, 19. yüzyil sonlari Rusya’si gibi büyük bir çogunlukla köylü ve geri kalmis bir ülkede sosyalist devrimin olanakliligina iliskin görüsleri gibi konularda Marx ve Engels hakkinda sikça dile getirilen elestirilere de yanit veriyor. “Nimtz, Marx ve Engels’in söyleyip yazdiklarini degil de, … bunlarla gerçekte yaptiklari arasindaki iliskiyi sorgulayarak, yani çalismalarinin bu pratik yanini inceleyerek, tarihteki yerlerine iliskin düsündüklerimizi degistirmeyi hedefliyor. Özgün ve tam zamaninda yazilmis bir kitap.” Collin Leys, Socialist Register editörü