Avesta -kutsal Zerdüşti kanonik metinlerinden geriye kalanların derlemesi. Versiyonlardan birine göre, dini metinlerin bütün külliyatı 1200 fragarddan (‘bölüm, kısım’) oluşuyordu ve Milattan bin yıl önce altın rengi tahtaların üzerine yazılmıştı. Başka bir versiyona göre, yazılı metinler 1200 öküz derisi üzerine altın harflerle yazılmıştı. Mevcut Avesta koleksiyonunda bunların sadece küçük bir kısmı yer almaktadır. Yunan işgali döneminde metinler kayboldu. Söylentiye göre, Avesta MÖ yaklaşık 330 yılında Büyük İskender tarafından yakılmıştı.

Metin analizleri, Avesta’nın farklı bölümlerden (ayinsel metinler, efsanevi tarih, dini yasalar, epik konular, rahipler için açıklamalar) oluştuğunu doğrulamaktadır. Muhtelif dönemlerde İran’ın farklı yerlerinde bir araya getirildikleri görülmektedir. Avesta’nın en eski bölümleri daha Zerdüşt hayatta iken ortaya çıkmışlar, diğerleri ardılları ve rahipler tarafından yazıya geçirilmiş ya da eklenmişlerdir.

Daha önce Avesta’yı felsefi açıdananlamaya yönelik girişimler olmasına rağmen ordokuzuncu yüzyılın başlangıcından itibaren Avesta filozofların ilgisini çekmeye başladı. Böylece, Zerdüşt ve Avesta P. Beyl, G. Ritter gibi kişilerin eserlerinde belirgin bir yer edindi; Alman idealizminin en büyük temsilcisi Hegel Avesta’ya büyük ilgi duydu. V. Götheve F. Nietzsche de eserlerinde Zerdüştlük ve Avesta’ya yer verdiler. Avesta’nın bölümleri İngilizcede 1880 ve 1894 yıllarında James Darmesteter’in çevirisiyle Oxford’un “Sacred Books of the East” serisi içinde yayımlandı. Bu İngilizce tercüme bugün hâlâ araştırmacılar tarafından kullanılmaktadır. Avesta’nın Türkçe çevirisi Darmesteter’in İngilizce çevirisinden yapılmıştır.