1960’larin sonlarinda, Ankara’ya alçalan bir uçakta basliyor Üstün Ergüder öyküsünü anlatmaya. 1940’larin Ankara’sinda geçen çocukluguna uzaniyor. 
Bürokratik elitin gri bulutlarindan uzaklasip Istanbul’a, Robert Kolej’in özgürlükçü ortamina çeviriyor çocuk gözlerini. Yüksekögrenim için Ingiltere’ye Manchester Üniversitesi’ne ve ardindan ABD’ye Syracuse Üniversitesi’ne giden bir gencin deneyimlerini tasvir ediyor.
Ardindan, genç bir siyaset bilimci olarak 1969 yilinda Robert Kolej Yüksek Okulu’nda baslayan ve kurumun 1971’de devredildigi Bogaziçi Üniversitesi’nde devam eden kariyerini izliyoruz. 1992’de rektörlüge seçilmesiyle ögretim üyeliginin yani sira akademik yöneticiligi de kapsayan yeni bir yol beliriyor önünde. 
Üstün Ergüder’e eslik ettigimiz bu yolculuk boyunca yüksekögretim ve sivil toplum dünyasinin önemli limanlarindan geçiyoruz. Sabanci Üniversitesi’nde kurulusunda yer aldigi Istanbul Politikalar Merkezi’ne, dünya yüksekögretim sisteminin bayrak gemileri olan Avrupa Üniversiteler Birligi ve Magna Charta Observatory gibi kurumlara, olusumlarina destek verdigi TESEV ve TÜSEV gibi vakiflara, mütevelli heyetlerinde yer aldigi vakif üniversitelerine, egitim alaninda öncü olusumlardan biri haline getirdigi Egitim Reformu Girisimi’ne ugruyoruz.
Burada anlatilan yolculuk, yakin dönem siyaset, sivil toplum ve üniversiteler tarihimizden kesitlerle yüksekögretimin elli yillik bir panoramasini sunuyor.