“..Müslümanlarin yeniden etkinlik kazanmak için dini yeniden yapilandirmalari ve hatta yenilemelerine ihtiyaç yoktur. Ancak onlarin birey olarak anlayislarini ve idrak yöntemlerini yenilemeye, bunun için de gerekli irade, yetenek, kararlilik ve verimi saglayacak epistemolojik ve metodolojik bilince ihtiyaçlari vardir…”“…Her çagin ve kusagin meydan okumalari ve sorularina Kur’an’in kesin cevaplar ve çözümler ürettigi bir okuma tarzi benimsenmelidir. Bu ilahi vahye dayanan kitap, kiyamete kadar her seyin açiklamasini içermektedir. Kur’an’in aynen korunmasi, degisime veya tahrife karsi direnci, tamligi ve kapsamliligi, kisacasi; onun mükemmelligi, Hz. Muhammed’in (sav) peygamberligin mührü olduguna ve ondan sonra bir baska peygamber daha gelmeyecegine iman etmenin en önemli gerekçesini olusturmaktadir.”“Bu yüzden dinde yenilenme (tecdit), atalarimizin (selefin) mirasinin yeniden diriltilmesinden ibaret görülemez. Çünkü bu miras, yalnizca onlarin dine iliskin düsünceleri ve anlayislarinin toplamindan ibarettir. Ayni sekilde modernlesme veya diger bir deyisle çagdaslasma da, Bati’nin taklidi ve onun izinden gitmekten ibaret olarak kabul edilemez. Gerçek bir yenilenme, özünü Müslüman aklin yeniden insasi ve bu akilda reform yapilmasindan ve bu aklin, -kainat ile birlikte- düsünce, bilgi, din, hukuk ve metodun tek yaratici kaynagi olmasi yönüyle Allah’in Kitabi’yla baglantisinin yeniden kurulmasindan alir….”