Dogaya adanmis bir yürekti. Bodrum’un issiz kalmis son tepesinde, kanadi kopuk bir yel degirmeninin kiyisinda onun öyküsünü rüzgâr anlatir.Ey güzel çocuk… Ey güzel çocuk! Victor isimli iyilik melegi! Seni ancak rüzgâr anlatir.Bir adam varmis, ince yüzlü, kara kasli, kara gözlü, kisa kesilmis, kara saçli, genç bir adam. Koluna taktigi sepetiyle, insanlara gerçek yiyecegin ne oldugunu anlatir, hasta dünyanin ve onun insanlarinin iyilesmesinin yolunu onlara gösterirmis. Bunu yaparken de, sepetinden çikarip uzattigi yiyeceklerin tadina baktirarak iyiligin tadina alistirirmis. Bu adamin adi Victor’mus.Bir gün herkesi sasirtarak ortadan kaybolmus. Bana sorarsan ey okur, bu masal böyle basladi, ama böyle bitmeyecek…Özcan YüksekEge’de “delice zeytin” derler. Ya da “hüda-i nâbit.” “Tabiatta insan müdahalesi olmadan yetisen her meyve agaci için kullanilir…” diyor bir sözlük, internette. Victor da en çok böyleydi, bana sorarsaniz: hüda-i nâbitti.Ömer MadraO, gerçek bir iz birakandi. Ama bunlar duragan, kalici, yok eden izler degildi. Degen, dönüsen ve dönüstüren izlerdi. Son nefesini, baharin yeni filizlendigi bir günde verdi. Yeryüzüne biraktigi son nefes, bugün pek çok cana ilham oluyor.BugdaygillerVictor Ananias’in zamansiz ölümüne sasirmadim. Bazi insanlar bu dünyaya ait degildir. Ziyaretçidirler. O da bu insanlardan biri idi.Metin Münir“Yasamda varmak istedigim tek nokta her an Allah rizasi için yasayabilmek” diyen bir dervisti Victor.Yildiray Ogur