Joseph Campbell’in “Tanrinin Maskeleri” dizisi, bütün dünya mitolojilerinden bir seçme degil; mitolojiyi insanligin ürettigi anlama ve anlamlandirma çabasi olarak basta felsefe, antropoloji, psikoloji olmak üzere diger disiplinlerden ve edebiyattan da yararlanarak çözümledigi ve ayni anda bütün bu insanlik birikiminin mitolojiden yararlanarak da anlasilabilecegini ortaya koyan “tez”li bir basyapittir. Campbell bu tezini, insanligin dogum, ölüm, sevgi karsisindaki “kader”ine karsi tek bir kaynaktan dogup gelisen ve farklilasan manevi yasaminin bütüncüllügü üstüne kurdugu için de basarilidir. Dünyanin tarihe geçmis ve antropologlar eliyle toplanmis mitoslarini anlamli bir bütünsellik içinde ögrenirken, Freud, Jung, Mann, Spengler, Schopenhauer, Nietzsche, Goethe, Wagner, Joyce, Picasso ve daha birçok düsünür ve sanatçinin bu dünyaya bakislarina, bir de böyle bir pencereden bakacaksiniz. Yaratici Mitoloji Avrupa’nin pagan destanlariyla Islam-Hint kaynaklarini bulusturan Hiristiyanlik efsanelerinin yeni bir kaliba dökülüsünü arastirir. Ve Avrupa bir “düzen”e kavusurken, Aydinlanma çagindan baslayarak insanin tekillik ve sevgi yolunda toplumla, kendi tarihsel kökleriyle hesaplasmasinin yaraticiligini tartisir. Tür olarak tanimlanan insanin, birey olma çabasinda kendini ve gerçegi arayisinin yani sira, ders çikarabilecegi veya öykünebilecegi yeni mitoloji üretiminin heyecanli, tehlikeli ve bitmeyecek serüvenidir…