Su sorularla karsilastigimiz, dahasi kendimize de sordugumuz olmustur: “Nereden geliyoruz? Yasamin anlami ne? Nereye gidiyoruz?” Su sorular da yabancimiz degildir: “Bilimden ve teknikten ne bekliyoruz? Sanatsiz niçin yasayamayiz? Ahlak, neden zorunludur? Kime karsi ve ne için sorumluyuz? Özgür olmak ne demektir?” Daha da yakici bir soru: “Dünyamiz adaletsizliklerle dolu; peki, insanlarin insanca yasayacaklari gerçekten adil ve barisçi bir dünya yaratamaz miyiz?” Çogu, dinin de sorup kendine göre yanitladigi sorulardir bunlar. Ama onu da asacak biçimde, doga, toplum ve insan üstüne, akla ve bilimsel verilere dayanan bütünlügüne bir görüs, ancak felsefeyle mümkün. Insan zekâsinin buldugu bu en anlamli ugrasi niteleyen ve en basta da dinden ayiran, “özgür aklin sorgulamasi”na dayanmasi. Bu sorgulama, eski Yunan’dan beri sürüyor ve insansoyu akla saygisini yitirmedikçe de sürecek. Bu kitap, sorgulamadan örnekler veriyor. Onlari bilmek, dahasi bu sorgulamayi düsüncemizin bir parçasi, bir yöntemi haline getirmek, iyi yurttas olmamizin, asil önemlisi insan olmamizin zorunlu ugraklarindan biri. Çagdas bir egitim ve çok sesli bir toplum yaratmanin oldugu kadar, dogmatizme, bagnazliga, karanlikçiliga karsi donanmanin da en etkili yolu bu olsa gerek.