Kutuplardaki magaralara tas çikartacak buzul magarasindan çikip, yavas yavas ilerleyen bir beyaz buluta el ettim. ne istedigimi sordu. burada çok üsüdügümü, isinmak için beni sehrâzâd ablanin masal volkanina tasiyip tasiyamayacagini sordum. senin agirligini ve soguklugunu kaldirmam mümkin degil; ancak, hâlin pek acinasi; rüzgârin izin verdigi sürece biraz bekleyeyim, geriden benim gibi birkaç bulutcuk gelirse, birlesip seni istedigin yere kadar götürebiliriz, sanirim, dedi.birkaç bulutcuk gelip büyükçe ve beyazdan kursinilesen bir bulut öbegi olusunca, haydi, deyip beni sirtladilar…sirilsiklam vaziyette, masal volkaninin agzina gidip, sehrâzâd ablaya seslendim. ne istedigimi sordu. söyledim…dedi:sen koruma altindasin. kendin kendini pek ziyade korumada, sakinmadasin. kendini pek ziyade kiskanmadasin; bunda pek gayretlisin. kendini birakip bana yüksel ki buzlarini çözme ameliyatina baslayabileyim. kendini birakinca, kendi hapsinden kurtulmaga adim atacaksin. bundan sonrasi bana aid. amma, senin de bu adimi atman, atabilmen, kendini kendinden hür kilabilmen gerekir… haydi, birak kendini… sana aldirissiz vukua gelip selâma tenezzül etmeden akip giden hadisatin zebunu kendinden kurtul. kurtar ruhunu zaman tasmali bu havali bosluk kurdundan.tamam. masal ankasini uçur. kanatlarina konayim, dedim.