Yaban Çiçeği

“Herkes yanında olacak birilerine ihtiyaç duyar. Ben senin için o kişi olmak istiyorum.” Kalbim atmayı bıraktı. “Benim için… o kişi mi olmak istiyorsun?” “Evet,” diyerek omuz silkti. “Otuz bir yaşındayım. Birinin sevgilisi olmak için fazla yaşlıyım. Ama senin için o kişi olmak kulağa güzel geliyor.” “Bunu sevdim.” Avucumun altında atan kalp ritimleri düzenliydi. “Bu da benim, senin için o kişi olduğum anlamına mı geliyor?” Kahverengi gözleri sıcacıktı. İkimizin de henüz söylemeye hazır olmadığı her şey oradaydı. “Hayır, Salem.” Bunun canımı sıkmasına müsaade etmeden hemen ekledi. “Sen benim her şeyimsin.”

Yaban Çiçeği Yeniden

“Her şeyin bu kadar karışmasına nasıl izin verdik?”

“Kibir bir noktada herkesi etkisi altına alıyor. Seni de kendimi de bensiz daha iyi olacağın konusunda ikna etmeye çalıştım ve sonunda ikimiz de kırıldık. Yine de benim için o kişi olduğunu biliyordum, seni sevdiğim gibi hiç kimseyi sevemem. Bu yüzden burada sadece ben varım,” dedi eliyle evini işaret ederken, “yalnızım. Bunun cezam olduğuna karar verdim. Gerçek bir şeyin tadına bakmama rağmen onu kendimden iterek reddetmemin cezası.”
Kahverengi gözleri sıcacıktı. İkimizin de henüz söylemeye hazır olmadığı her şey oradaydı.

Beni sevdiğinden bahsetmesine takılmıştım.
“Beni hâlâ seviyor musun, peki?”
“Seni korkutmak istemiyorum.”
Başımı iki yana sallayarak rica edercesine ona döndüm,
“Sadece dürüst olmanı istiyorum.”

“Seni sevmekten hiç vazgeçmedim, Salem.
Bir kez bile. Bir an, bir saniye olsun.”