Xewneke Payîzê/Bir Sonbahar Rüyasi,Kürt Edebiyatinin Hafiz-i Sirazî’si Melayê Cizîrî’nin romani Kirmizi Medrese’nin mistik hücrelerinde baslayan, Hasankeyf’in olaganüstü siirsel dokusu içinde süren essiz bir ruh serüveni Bir Sonbahar Rüyasi “ask”in romani…” Edîb Ehmed doçentekî navsere yê edebiyata klasîk e.  Gava pistî sî saliya xwe di îroniyeke dojehî de fêrî zimanê xwe yê zikmakî dibe dikeve nav cîhana edebiyata kurdî û di wê cîhanê  de rastî Melayê Cizîrî tê. Pistî ku dubare sêbare diwana  Mela dixwîne û di kûrahiya hest û ramanên wî de ji xwe dibihûre,  biryar dide ku xebatek li ser sa’irê nemir bike û ev yek her diçe  dibe yekane mebesta jiyana wî. Edîb Ehmed seveke payîzê di rêwîtiyeke his de ji dem û wusatê  disiqite û diqevêze gerdûneke din. Di vê gerdûnê de çawa ku Vergilius di rêwîtiyeke his de rêbertiya sa’irê Komedyaya Îlahî Dante Alighieri dike, Melayê Cizîrî jî rêbertiya wî dike û wî li Medresa Sor diezmîne. Pistî nimêjeka sibehê Mela berî ku bikeve xewekê, qewdek keval  radestî wî dike. Di van kevalan de Mela çîroka xwe vedibêje,  çîroka esqê, çîroka Selma’yê…  Xewneke Payizê romana Melayê Cizîrî ye, ango romana esqê…