Yenilen değil, vazgeçen kaybeder!
Dursun Ege Göçmen’in, 2018 Tudem Edebiyat Ödülleri’nde üçüncülüğe değer görülen eseri Vur Patlasın Çal Oynasın Orkestrası, çeşitli nedenlerle ötekileştirilmiş, çevreleri tarafından dışlanmış çocukların büyüme ve kendileriyle barışma öykülerini hareketli bir kurguyla sayfalarına taşıyan, sazlı sözlü bir roman.
Akran zorbalığının yansımalarına değinerek farkındalık yaratan bu duyarlı kitap, yenmek-yenilmek, pes etmek-vazgeçmemek, iyilik-kötülük gibi kavramlar üzerine düşündürmeyi de ihmal etmiyor.
Adından ötürü akranlarının sürekli alay ettiği Şahap’ın okul yaşamı bir hayli sancılıdır. Çocukluktan ilk gençliğe evrilmenin ruhunda kopardığı fırtınalar yetmezmiş gibi, bir de sürekli ”ezik” olarak anılmak dayanılır şey değildir. Neyse ki, sınıfa yeni gelen İpek’le kurduğu dostluk kısa zamanda hayata bakış açısını değiştirir; üzüntünün yerini neşe, hayal kırıklığının yerini ise umut alır. Zorbaların dünyasında mücadele ederlerken orkestra seçmelerinde elenen Şahap ve İpek bir seçim yapmak zorundadırlar. Ya bir köşeye çekilip kaderlerine boyun eğecek ya da hayallerini gerçekleştirmek için çok çalışacaklardır. Eğer onları orkestraya almıyorlarsa, onlar da kendi orkestralarını kuracaklardır…
Ruhumuzun derinliklerine işleyen kimi yaraların sadece sevgi ve dayanışma yoluyla iyileşebileceğini anımsatan bu naif kitap, zorluklara göğüs gerebilmek için daima ileriye bakarak mücadele etmenin altını çiziyor.
Vur Patlasın Çal Oynasın Orkestrası, karşılaştıkları engellemelere rağmen hayallerine sımsıkı sarılan ve müziğin birleştirici gücüne sığınan Şahap, İpek ve diğer tüm çocuklar için neşe dolu bir umut hikâyesi!
