Iyi görünen’in altinda yatanlari pek azi görebildiKosuyordum. Birkaç kez tökezledim, sonunda nefes nefese durup bir agaca yaslandim ve yavas yavas agacin dibine kaydim. Sadece birazcik dinlen, diye düsündüm. Sadece bes dakika. Basimi dizlerimin arasina gömdüm. Nasil izin verdim beni kandirmalarina? Aptal da degildim ki. Çok kisa bir süre önce onlarin yaninda yer aldigima ve onlarin cinnetini paylastigima inanamiyordum.Almanya’nin dogusunda bir köyde, insanlar birbirinden kopuk, gelecekten beklentisiz, kül rengi bir rutin içinde sürdürüyorlardi hayatlarini. Siyasetten uzak, verimsiz yakinmalar içinde, tutunacak anlamli seylerin eksikligi içinde yasiyorlardi. Alti yabancinin gelisiyle, unutulmus degerler ve iliskiler yeniden canlanirken, herkesin yüzüne renk gelirken, sinsi bir sekilde köye sizan tehdidin kimse farkina varamadi. Bir sanatçi hariç… Yoksa her sey için geç mi kalinmisti?..Yine ON8’den yayimlanan Buraya Kadarmis’tan tanidigimiz Daniel Höra, bu romaninda da gerilimi son âna dek tirmandiriyor. Nefretin, fasizmin ve irkçiligin her zaman ayirt edilebilir bir çiplaklikla degil, bazen son derece demokratik ve insancil görünen söylemlerle, yasamlara nasil sizdigini hatirlatiyor okuruna. Propaganda, kiskirtma ve kaba kuvvet karsisinda edilgen ve iknaya açik kalisimizin hem tarihte hem de günümüzde gebe oldugu acilara gönderme yaparken, “demokratik toplum” kiligi altinda bu acilarin tekrar tekrar, her an ve her yerde yasanabilir olusunun altini çiziyor.(Tanitim Bülteninden)