Uzun yolculuklar geçiyor içimden, kalabalik yalnizliklar… Sanrilar içinde kendi benligini arayan bir âhir zamanliyim… Kaderine razi olmus ömür yorgunu bir idam mahkûmu gibi sükûtu kaftan yapmis bekler dururum. Bilmedigim türküler söyler dilim, bilmedigim yanlarin sol yanima igneler batirir. Güçlü gibi görünecek maskelerimde kalmadi elimde. Hepsini seni bekledigim gecelerin sabahinda sana takindim. Agimi günahina bulastirmadim. Kâgit kesigi bir sevda biraktin bende… Gün geçtikçe, zaman üfledikçe kapandi ama içimi acitmaya hep devam etti. Tekrari olmayan günleri feda ettigini anladiginda takvimler sana bu kadar cömert davranmayacak biliyorsun… Ben umuda bavul topladim bugün… Seni gözlerinden öptügüm sabahlarin tarçin kokularinda resimledim. Içimin tüm yaramaz çocuklarini erkenden sükûta teslim ettim. Bilirim hangi kusun kanadinda saklanir bizim hikâyemiz. Bilirim boynunun haritasini. Severim dudaginin kenarindaki keskin ayazlari. Kokunun sarhoslugu hiçbir anasona karismaz. Umudum sicak tutar askimi… Ben yine bulurum bir gökyüzü, severim papatyalari. Yolum hiç adresinden sasmaz.