Türkiye’de 1980’e kadar zorunlu belediye hizmetlerini görmek, imar islerini düzenlemek ve denetlemek gibi dar bir karar alma alani çerçevesinde çalisan, dolayisiyla da kentsel yasamin çok küçük bir kismini kapsadigi için kentsel orta siniflar ve kentsel seçkinler tarafindan fazla önemsenmeyen belediyeler, 1980 sonrasinda, büyüksehirlere ayrilan kaynaklarin arttirilmasina ve büyüksehirlerle ilgili yönetim biçimlerinin gelistirilmesine olanak veren yasal degisikliklerin yapilmasina bagli olarak belli bir degisim sürecine girdi.Prof. Dr. Nihal Incioglu ve Prof. Dr. Sema Erder, Yerel Politikanin Yükselisi: Istanbul Büyüksehir Belediyesi Örnegi, 1984-2004 adli çalismalarinda, Istanbul Büyüksehir Belediyesi üzerine 1986-1987’de yapmis olduklari bir alan arastirmasindan hareketle, tüm dünyadaki yerellesme hareketleriyle birlikte Türkiye’de de son 20 yilda yerel yönetimlerde ve yerel politikalarda gözlenen degisimi degerlendiriyor.Kitap, ulusal düzeyde bir metropoliten bir kent olan Istanbul örnegini ele alarak, bütün bu degisim sürecinin sonucunda olusturulan yeni büyüksehir belediye modelini, dönemlerine ve belediye baskanlarina göre yerellik-merkezilik çerçevesinde incelerken; egitim, meslek, dogum yeri, mensup olduklari siyasal parti gibi etkenleri de karsilastirarak, Istanbul Büyüksehir Belediyesi Meclisi’nin yapisi ve bu mecliste bulunan kisilerin belediye ve belediyecilik hakkinda ne düsündükleri konusunda bilgilere de yer veriyor