Müslüman Türk milleti olarak bizim tabii, yerli, millî, Islamî bir dünyamiz vardi. Gelenekli zamanlarimizin kendi degerlerimizle ördügümüz bize özgü güzellikler, mutluluklar, huzur dolu, uyumlu, ahenkli bir âlemimizdi o. O dünyayi tamamen biz insa etmistik. Bagimsiz irademizin ürünüydü o güzellikler, iyilikler dünyasi. Ferdî ve millî hayatimizi, insanlararasi ticarî, kültürel, toplumsal iliskilerimizi, törenlerimizi, geleneklerimizi, üretim araç ve iliskilerimizi, yeme içme, giyinme, dinlenme, seyahat sekillerimizi, mekân olusturma anlayisimizi, bilgi, kültür üretme yayma sekillerimizi, zamana tasarruf anlayisimizi; yani hayata ve dünyaya dair her seyimizi planlayan, üreten, kuran, isleten irade sadece bizimdi. Müslüman Türk milletinin bütün varligina hükmeden irade, sadece Türk’ündü. Belirleyen, karar veren ve uygulayan bizdik. Sonra batidan esen bir modernizm kara yeliyle âlemimizin havasi degisti ve bozuldu. Tabii olan her sey sunilesmeye, yerli olan her sey yabancilasmaya, Islamî olan her sey Islam disi bir sekle bürünmeye, millî olan her sey ne idügü belirsiz bir kozmopolit kiliga dönüsmeye, sicak olan her sey soguklasmaya, civil civil neseli olan her sey donuklasmaya basladi.(Tanitim Bülteninden)