Türk Basininda Bediüzzaman ve Risale-i Nur, 1935-1960 yillarini kapsayan bir basin taramasidir. Bediüzzaman Said Nursî ilk defa 1935 yilinda gazetelerin gündemine girmeye baslar. O tarihte aleyhinde, “gizli cemiyet kuruyor, rejimin temel nizamlarini yikiyor” gibi uydurma ithamlarla Eskisehir Agirceza Mahkemesi’nde bir dava açilir ve 120 talebesiyle birlikte tutuklanir. Bu ve bundan sonraki süreçte belirli araliklarla Bediüzzaman Said Nursî medyanin gündeminde yer almaya devam eder. Özellikle vefatina yakin dönemde neredeyse her gün mansetlere konu olur.
Bu çalismada görülecektir ki, Cumhuriyet dönemi Türk basini tarafli ve önyargili bir yayincilik yapmaktadir. Dine dair ne varsa karalanmakta, toplumun çogunlugunu teskil eden Müslüman kitle mürteci damgasiyla asagilanmaktadir. Risale-i Nur ismini verdigi eserlerle bir iman hareketi baslatan Bediüzzaman Said Nursî ve talebeleri de bundan fazlasiyla nasibini almaktadir. Bu anlamda çalismada yer alan haber ve makalelerin kahir ekseriyeti, “neresini düzeltelim” cinsinden hata, yalan ve iftiralarla doludur.
Bir dönemin sosyolojisini ortaya çikarmak ve arastirmacilara kaynak olusturmak amaciyla hazirlanan çalisma kapsaminda, Türkiye’de çikan ulusal gazeteler sayfa sayfa taranmis, ilgili haber ve makaleler tespit edilerek yaziya dökülmüstür. Arastirmada geçen her yazi hangi gazeteden alinmis, hangi tarihte yayinlanmis ve kime aitse belirtilmis; kupürleriyle birlikte eserde yer almistir.