Sanatin her türü ve asamasinda egitim sarti vardir. Bilgi, beceri ve ruh hâliyeti vardir. Sabir, azim ve kendine güven vardir. Varliklarin var olusundan bugüne düsünen her beyin; analiz, gözlem ve yorum eylemi yaptiginda bu gerçegin farkina varacaktir. Gelisen teknolojinin etimolojisine baktigimizda her asirda yasanan sanat olayinin gerçegindeki nükte; olgun bir dizaynin prensip olarak getirdigi gerçek ki, zaten gerçegi yakalama olgusudur. Ölümsüzü bulmaktir. “Kudret” denilen gerçegin, sanat âleminde en yüce varlik oldugunu bilmektir. O gerçek ki, “kader” denilen bir senaryo yazdi. Tabiattan dekor, rüzgar ve yagmurdan efekt yapti. Tiyatroyu tanimak ve onu yasatmak; insani, insana anlatmak demektir. Insanoglu kendi hayatinda gerçek rolünü provasiz oynarken; kimi zaman evrenselligi yakaladi, kimi zaman da basit bir iz bile birakamadan silinip gitti. Çünkü orasi bir aynanin topluma yansitilmasidir. Herkes bu aynanin derinliklerinde ve kalabaligin arasinda kendini bulmaya çalisirken çesitli simalari tek tek gözden geçirme zaruretini hissedecek, dolayisiyla tiyatro için gerekli olan gözlemi saglamis olacaktir.