Kili kirk yaran titizligi ve is bilmezler isine karistiginda sergiledigi asabiyeti ile Thompson’in sosyalbilimsel bilgi üretimine dair söyledikleri son derece sarihtir: Teori ile karine arasindaki diyalog kesintisizce sürdürülmelidir. Bu kesintisiz diyalog hayatî önemi haizdir ve fakat bu diyalog esnasinda teorinin empirik çalismayi manipüle etmesine asla izin verilmemelidir. Her ne kadar bilim insanlarinin, fiiliyatta, yani bilim felsefelerinin normatif buyruklarina karsit bir biçimde, teorilerinde israr etmeleri dogal, anlasilir ve kimi zaman gerekli bir durum olsa da, “soyutlamanin siddeti”nden kaçinmak sosyalbilimsel etkinligin mütemmim cüzü olmalidir. Teorisiz empirik arastirma kuskusuz bostur; ama teorinin ayartisina kapilmis ellerde elastikiyetini yitirmis kavramlar da gitgide deli gömlegine dönüsür. Kavramlari esnek bir biçimde kullanabilme becerisi zanaatla edinilir ama zanaat erbabi, ayni zamanda, elindeki aleti/kavrami uygulamaya çalisirken bozulma/amorflasma ihtimaline karsi hazirlikli olan ve gerektiginde aleti/kavrami tamamen terk etmeyi bilen kisidir. Kaskati kalmis ya da tersine tamamen biçimsizlesmis kavramlarda israr eden kisinin ise elinde kavramlar degil maymuncuklar var demektir: Ne kadar parlak ve göz alici ya da ne kadar güncel politik eyleme dolaysizca yöneltici olurlarsa olsunlar, geçersiz ya da çürük empirik temellere dayanan argümantasyonlarin ve teorik insâ çabalarinin bizi her seferinde hem teorik hem de pratik krizlerin esigine getirecegi unutulmamalidir.Vefa Saygin Ögütle