Yalçin Lüleci’nin bu çalismasinda, 1923-1950 yillari arasinda Türkiye’de siyasal iktidar ile sanat ve sanatçilar arasinda nasil bir iliski oldugu konusu ele alinmis ve örneklerle bu iliskinin niteligi ayrintili bir sekilde ortaya konulmaya çalisilmistir. Kisaca iktidar ve sanat kavramlari açiklanip iki olgu arasindaki iliskiye dair tarihî örnekler verildikten ve çalismaya kiyas imkâni saglanmasi için Sovyet Komünist Partisi, Italyan Fasist Partisi ve Alman Nazi Partisi’nin sanat politikalari ve bu partilerin iktidar yillarinda, sanatçilarin iktidar karsisindaki tutumlari incelendikten sonra, bir tek parti iktidari olan Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) hükümetinin sanat alaninda nasil bir politika izledigi, basta Mustafa Kemal Atatürk ile Ismet Inönü olmak üzere dönemin devlet adamlarinin sanat anlayislari ve dönem sanatçilarinin iktidar karsisinda ya da yaninda aldiklari konumlar, sanat dallari üzerinden ayrintili olarak incelenmistir. Basbakanlik Cumhuriyet Arsivi’nde bulunan Muamelat Genel Müdürlügü, Bakanlar Kurulu ve Cumhuriyet Halk Partisi arsivlerinden elde edilen belgeler, ayni yillarda yayimlanan “Cumhuriyet”, “Aksam”, “Tan”, “Tasvir” gibi gazetelerin haber ve köse yazilari ve “Ülkü”, “Varlik”, “Yeni Adam”, “Büyük Dogu”, “Kadro”, “Mimar” gibi dergilerdeki haber ve makaleler çalismanin temel basvuru kaynaklari olmus; buradan elde edilen veriler de günümüzde yazilan kitap, tez, makale, bildiri ve ansiklopedi maddeleriyle desteklenmistir. Çalisma, Erken Cumhuriyet Dönemi’ndeki sanat politikalari ve dönemin Türkiye’sindeki sanat hayatina ilgi duyan genel okuyucu kitlesi için ilgi çekici oldugu kadar, bu alanda yapilacak çalismalar için de bir basvuru kitabi olma özelligi tasimaktadir.