“Insanin, geçmisle arasinda kurdugu iliskiye, biz tarih diyoruz. Iliskinin kah resmi, kah hayali, kah firtinali ya da huzurlu olusu, geçmisten degil, kendimize ve gelecegimize iliskin karsilastigimiz problemlerden yahut yaptigimiz tasarimlardan kaynaklaniyor. Ne de olsa bugün var olan ve yasayanlar bizleriz. Bununla birlikte varligimiz ile geçmisimiz arasindaki bu iliskinin etkiye çok da açik oldugunu söylemek kolay degildir. Çünkü bizlerin tanim ve tasarimlarimizin tarihe yükledigi gerilim ile onun bir sosyal bilim olarak metodolojik güvenceleri arasinda sürekli bir didisme mevcuttur.”-Mustafa Safran- Bahsedilen bu gerilimin egitime yansimasi tartisilmasi gereken diger bir boyuttur. Tarihin neden ve niçin ögretildigi önemli olmakla birlikte, bunlardan daha da önemli olani tarihin nasil ögretildigidir. Tarihin ögretiminde müfredatin, ders kitaplarinin ve iktidarin etkisi yadsinamaz. Fakat bu baglamda belirleyici olan araçlardan birisi de mikro iktidardir. Ögretmenin kurdugu mikro iktidarin etkilerini en aza indirgemenin veya baska bir ifade ile dogrudan demokrasiyi tanimlayan, bireyin/ögrencinin kendi anlatisini olusturmada en önemli argümanlardan birisi de alan egitimidir. Bu kitapta bir tarafiyla tarihin neliginden, tarih ögretiminin amaçlarina kadar uzanan genis bir yelpazede teorik tartismalarin yani sira, tarihin nasil ögretilecegi gibi uygulamaya/yasantiya dair makaleler yer almaktadir.(Tanitim Bülteninden)Ince Kapak: