Tarih felsefesi deyince aklimiza ilkin, tarihsel sürecin gidisatini yöneten genel yasalari kesfetme ve tarihsel varlik alanina iliskin kapsamli bir bilgi olusturma girisimi gelir. Bu tür bir düsünme çabasi, Bati’da, 17. yüzyildan baslayarak gelisim göstermistir. Bu girisimin gerisinde, tarihsel olgulara dayanarak birtakim genellemeler yapma ve sonra da bu genellemeler üzerine kapsamli açiklamalar getirme istegi vardir. Bu anlamiyla tarih felsefesi, tarihin kendisiyle birlikte gelisen bir alan olarak ortaya çikar ve tarihsel bilginin düzenlenmis bir bilgi bütünü olarak kendini gösterdigi her yerde o da düzenli ve tanimlanmis bir bilgi bütünü olarak varolur. Amaci da bir bütün olarak dünya hakkinda düsünmek ya da onun yasalarini kesfetmektir. Diger yönüyle tarih felsefesi, tarihçinin yapip etmekte oldugu isin ne oldugunun sorgulanmasini kapsar. Bu anlamiyla o, henüz ulasilmamis bir gerçeklik üzerine bir bilme etkinligi olarak degil, tarihçinin gerçege ulasma çabasi üzerine bir bilme etkinligi, bir insanlik deneyimi ve de tarihin diger deneyim biçimleriyle olan iliskisini, geçerliligini kesfetme girisimi olarak anlasilir. Bu kitap, bu tartismalarin bir serimlemesi ve elestirisidir.(Tanitim Bülteninden)