Onur Ubay, sevgiliden Tanrı’ya, anneden doğaya uzanan bir izlekle örer şiirini. Şiir, bu izlekler arasında özgün dizelere yaslanarak mimari bir dokuda ilerler. Doğayı dizelerinde dışımızdaki bir varlık olarak değil de insanla birlikte harmanlayarak verir: Rüzgâr, nehir, çiçek, yıldız, kuyu, su, dağ, çöl, taş, pencere, deniz, yağmur sözcükleri kimi zaman temel anlamlarıyla kimi zaman yan anlamlarıyla içeriğin dokusuna nakış olurlar.
Üç dizenin birlikteliğini yansıtan anlatımlardan birinde; ah şu kış! küçük bir / kardelenle dokundu / dağın kalbine dizeleri okurun düş dünyasına imge ışıltısı yayar. Duygu ve düşünce dünyasından, imgenin kırlarına el vererek süzülen ifadeleri taşıyan şiirlerin, zaman zaman mistik ögelerle girift bir yapıya yönelmesi, okurun algısında kırılmalar yaratır.
Günümüzün aynı konumdaki çoğu şairde pek rastlamadığımız özgün dizeler, Onur Ubay’ın şiirinde ön plandadır.Onur Ubay, şiirin güzelliğini genç yaşında özümseyebilmiş bir şair.
Ahmet Özer

Onur Ubay’ın şiirleriyle ilk karşılaştığımda “Bu çocuk çok iyi geliyor. Umarım hayat gailesine dalıp şiirden vazgeçenlerden olmaz” diye düşündüğümü hatırlıyorum. Gördüğüm kadarıyla Onur, her kitabında çıtayı biraz daha yükseltti.
Şu an elimde “Suya Okunsun Kalbim” adlı şiir dosyası var. Döne döne tekrar okuyorum. Bir fazlalık, eksiklik, içi boş bir imge, bir dağınıklık… arıyorum. YOK. Karşımda bir ustanın kaleminden döküldüğü apaçık usta işi şiirler var. Sözcükler tam da olmaları gereken yerde. Dizeler sözcükleri sımsıkı kucaklamış. Kurgu çok iyi. Hiç bir sallapatiliğe yüz vermiyor şair.
Şimdilerde bazı şiir heveslilerinin yazdıklarında sıkça gördüğümüz hayatla bağı kopuk kimi imge oluşumlarına Onur’un şiirlerinde rastlayamazsınız. Tam da oradan, hayatın kalbinden çıkardığı imgeleri tam dozunda ve yerli yerinde kullanır. Bunlar genellikle şaşırtıcı, kimi zaman hınzır imgelerdir. Ama Onur lirik söylemini ironiye yar etmez. Kolay söylenivermiş izlenimi uyandıran yalın dizeler çağrışımlarla yüklüdür ve derin bir kuyunun üzeri örtülmüş ağzı gibidir.
Şairimizi tekrar kutluyorum. Yolun açık olsun demeyeceğim, Sen zaten o yolda doludizgin ilerliyorsun.
Ayten Mutlu