Hz. Peygamber (sav), vahyin kendisine nazil olduğu günden itibaren sahabenin nazarlarını her fırsatta Kur’an’a yöneltmiştir. Vahyin hem mübelliği hem de mübeyyini olan Hz. Peygamber’den bu çerçevede birçok hadis vârid olmuştur. İlhamını Hz. Peygamber ve onun kavlî/fiilî sünnetinden alan sahabe, bir taraftan bu hadislerin gereğince hareket etmeye ve ruhunu Kur’an’dan alan bir İslâm toplumu oluşturmaya çalışırken diğer taraftan bu hadisleri sonraki nesillere doğru bir şekilde nakletmenin gayreti içerisinde olmuşlardır.
Muhaddisler vahye, muhtevasına, sûre ve ayetlerin faziletine dair rivayetleri çoğunlukla “Fedâilu’I-Kur’an” bölümlerinde zikretmişlerdir. Hadis metodolojisinin temel gayesi olan rivayetlerin Hz. Peygamber’e (sav) nisbetinin mahiyeti, bütün rivayetlerde olduğu gibi Fedâilu’I-Kur’an rivayetlerinde de önem arz etmektedir. Sûre ve ayetlerin faziletleri konusunda sahîh olan rivayetlerin yanı sıra zayıf hatta bazı mevzû’ rivayetler de nakledilmiştir. Elinizdeki bu çalışmada, bir taraftan sûre ve ayetlerin faziletlerine dair rivayetlerin sıhhat durumları; diğer taraftan bu rivayetlerin tarihten günümüze yaygın ve kurulu Kur’an tasavvurunun oluşmasındaki etkileri incelenmiştir.
