Vehimi, Koca Kurt! Her köse basindan çikip dünyanin her yerinde düsmana aman vermeyen gözü kara yigit! “Insanin dogasi nedir Vehimi? Iktidar hirsina kapilip riyakârlarin fitnesine kanan insana hirs neler yaptirir?” Degil mi ki kilicin iki tarafi da keskindir, degil mi ki Sultan Süleyman en çok sana güvenmistir… Anlat Vehimi, sorgucularin keskin gözlerinin içine bakarak anlat. Sen mi vurdun Sultan Süleyman’i sirtindan? Sag kolu oldugun Hünkârina sen mi kiydin? “Süleyman Han’in yanina, vefatindan yalnizca yarim saat kadar önce girme firsati buldum. Derin, gürültülü soluklar alip veriyordu Süleyman Han… Fisildadim usulca, ‘Sultanim… Ben geldim Sultanim…’ Sessizlik… Ruhun umuda bakan aydinlik yüzü ile aklin gerçege bakan karanlik tarafi arasinda bir gölge vardir. Beni o gölgeye iten de Süleyman Han’in göz kapaklarinda gördügüm o bir anlik kipirtiydi. Üzerine egildim, ‘Hünkârim beni isitiyor musunuz?’ Biraz daha egildim, yüzümü yüzüne yaklastirdim, ellerimi yastiginin iki yanina dayadim… Sonra…” Muhtesem bir devir kapaniyor! Görkemli bir rüya son buluyor! Kanuni ve Sultan kitaplariyla okurlari heyecanli bir serüvene sürükleyen ödüllü romanci Okay Tiryakioglu, üçlemenin son kitabi Süleyman Han’la geliyor. Nefesinizi tutun; gerçek ile kurgu arasinda ki bu kararsiz yürüyüste ihtiyaciniz olacak. (Tanitim Bülteninden)