Gündelik hayatta hangi araçlarla, nasil politik aktörler oluyoruz? Bu soruya yanit arayan Sokak Siyaseti’nin üç temel kabulü var: Siyaset bir insa sürecidir; bu süreçte kurulan yapilar gündelik yasam içinde tekrar tekrar yikilir ve yeniden yapilir; siyasetin gündelik insasi sokakta sekillenir. Yazar siyasetin sekillenmesinde devlet, ulus, egemen kültür gibi makro yapilarin rolüne öncelik veren yaklasimlarin aksine, özneler ile toplumsal yapilar arasindaki iliski biçimlerine odaklaniyor, sokak siyasetinin diger kolektif eylem ve toplumsal hareket biçimleriyle temas ve farklilik noktalarini inceliyor. Berlin’deki grafiticiler ve isgal evi sakinleriyle yapilan saha çalismasindan örneklerle somutlanan çalismanin ekseninde, günümüzün siyasi krizi ile bu toplumsal hareketlerin iliskisi var: “Esitlik ve özgürlük ideallerinin pazara hâkim güçlerin çikarlari lehine massedilmesi, refah devleti kurumlarinin çözülmesi, seçim sonuçlarinin halki temsil ettigine dair inancin azalmasi ve tüm bu sorunlari kapsayan bir mesele olarak … kriz tartismalarinin ardindan gelisen güncel toplumsal hareket repertuvarlari, fiziki bir uzam ve bir metafor olarak sokagin içinden, siyasal katilimi merkezsizlestirmeye, yersizyurtsuzlastirmaya çalisiyorlar.” Funda Çoban’in siyaseti yeniden düsünmeye çagri niteligindeki bu önemli katkisinin, okurlarin ilgisini hak ettigine inaniyoruz.