“Hayatimdan Sayfalar”i yazarken kronolojik tarih siralamasina göre yazmayi düsünmedim. Hani sohbet ederken “laf lafi açar” ya… Iste bu kitabi o sekilde düsünerek yazdim. Yani laf lafi açti, hayatimin sayfalari bir oradan, bir buradan açildidurdu. Yine de “pek çok seyi” yazmadim. Kimsenin cani yansin istemedim. Onun için de yazmadiklarimi “kendime” sakladim.Biliyorum ki, kitabimi o sekilde yazsaydim, yer yerinden oynardi. Sabah aksam, görsel ve yazili medyada olurdum. Ama dedim ya, o zaman birileri üzülürdü. Yine de “sahne ve ekran gerisini” merak eden pek çok kisi kitabi okurken, benimle bir yolculuga çikacak. Bilmedigi bazi seyleri ögrenecek, bazi seyleri benimle yasarken gülümseyecek, eglenecek.Kitabimda: Adlari yazili olanlar… Adlari bende sakli olanlar… Artik aramizda olmayanlar… Hayatimdan geçip de kitapta yer almayanlar… Sizlerle renklendim… Mutlu oldum… Uçtum… Eglendim… Olgunlastim… Iyi ki sizleri tanidim.Iyi ki sizlerle bir seyler paylastim Iyi ki hepiniz vardiniz. Sizleri gerçekten seviyorum… Hayatimin sayfalarini karistirirken,yaptigim, yasadigim her seyden dolayi mutlu ve gururluyum.