“Selim Ileri’yi okurken rastladim bu cümleye… “Bu cesetlerin gögsünde bir kalp çarpmiyor“ Kayitsizligi, umursamazligi, vurdumduymazligi ve sorumsuzlugu… Bu kadar güzel anlatan bir ifadeye hayatinizda kaç defa rastlayabilirsiniz… Ruhunuzu sarsarcasina, kalbinizi hirpalarcasina ve dilinizi mühürlercesine: Yasayan, ama “kalpsiz“ yasayanlarin en güzel tariflerinden, tasvirlerinden, anlatimlarindan birisi… Kime ait bu cümle? Elbette yakin tarihin en keskin zekalarindan ve düsünce adamlarindan birine: Cemil Meriç’e…“
Italyan köylüsü ne demisti sehir için: “En azindan saga sola bakar bir seyler ögrenirsin.“ Yok Italyan yok, senin düsledigin sehirler bizim sehirlerimiz degil… Biz böyle sehirler bile düsleyemeyiz… Etrafimiza baksak ne ögrenecegiz ki? Sanatin, düsüncenin, edebiyatin, kültürün sürgünde oldugu ve arada bir yalniz ve yalniz “görüntü üretmek“ için; “ben de bu islerden anlarim“ havasi olusturmanin, yani taklitçi yerel yöneticiligin “staj“ alani kentlerimiz… Iste bizim kentlerimiz ve kent kültürümüz… Demisti ya sair: “Kastim budur, sehre varam, feryad-i figan koparam…“
M. Akif Çukurçayir bu kitapta, siyaset, yerellik, bilinç, yurtaslik, demokrasi, yönetim, saltanat, sorumluluk kavramlari etrafinda kentlerimizin ve Türkiye’nin mevcut sorunlarini tartisiyor… Kitap, okuyucularini düsünsel bir yolculuga çagiriyor…
(Arka Kapak)