Türk edebiyatinda denemeleriyle kendine özgü bir yer edinen Melih Cevdet Anday’in yaklasik 60 yil boyunca siir üzerine yazdigi, kitaplarinda ve dergilerde yayinlanan yazilari ilk kez bu seçkide tematik olarak bir araya getiriliyor. Osmanli siiri ve klasik sorunu, modern siirin ayirici niteligi, öz-biçim ve anlam tartismasi, siirin dili ve yapisi, imge ve söz sanatlari ya da siir çevirisi gibi pek çok konu hakkinda “tipik” yaklasimlari yetkin biçimde analiz ederek yeni ve farkli sorular soran Anday, bu yazilariyla bizi hâlâ çözemedigimiz meseleler hakkinda düsünmeye ve tartismaya davet ediyor. “Bizim edebiyatimizin ve siirimizin, nedenlerini kendi içinde olusturan tarihsel bir gelisimi olmamistir. Bu yüzden de her yeni ozan, her yeni edebiyatçi, kendisinin ilk ve baslangiç oldugunu söylemekten baska tutacak bir yol bulamamistir. Edebiyatimiz ve siirimiz, bu yüzden, birbirlerinden hiç etkilenmemis yüzlerce dahiyle doludur. Diyecegim, Türk siiri, eskisi olmayan bir yeni ve yenilenemeyen eski bir siirdir. Her an yeni, demek ki, her an eskidir.” “Yahya Kemal’in en tutarsiz yani, zaman zaman kendisini Yahya Kemal sanmasidir.”