Sanatçi olmak hep baska duyarliklari beraberinde getirir. O farkliliklari yasayabilmek, baska gözlerle dünyaya bakabilmek adina sinemalara, konserlere, sergilere kosariz. Istanbul üzerine sohbetlerden olusan serimizin bu üçüncü kitabinda bu sefer sanatçilarin gözünden Istanbul’a bakiyoruz. Hangi resimlere ilham kaynagi oldu, hangi sarkilari yazdirdi, hangi filmlerin arka fonu oldu görüyoruz. Kimlerle mi çikiyoruz bu yolculuga;Adnan Çoker, “Istanbul Ressamiyim” diyor ve tüm resimlerinde Istanbul bulundugunu ekliyor. Istanbul’da dogmus ve yogrulmus bir ressam gözüyle bakiyoruz sehre. Burhan Dogançay ile dünyayi dolasmis ama sonra kendi vatanina, kendi sehrine hizmet etmek için ülkesine dönmüs bir ressamin bakis açisi ile Dogançay Müzesi’nin kurulus hikayesini dinliyoruz. Devrim Erbil ile Istanbul’a bir kadina asik olur gibi tutulmus resim üstadinin tuvalinden seyredaliyoruz sehri.Ahmet Günestekin ile son sergisi “Yüzlesmeler”deki muhtesem eseri, ” Istanbulla Yüzlesme”nin etkisinde, kendi içimize, sehrimize dönerken, Ismail Acar’in Taksim’den Nisantasi’na uzanan “Kültür Adasi” fikri ile hayallere daliyoruz. Turgay Artam’la ise, ‘Istanbul’un ‘Sanat’ta, ‘Sanat’in ‘Istanbul’daki degerini görüyoruz. Ülkü Erakalin ve Ediz Hun ile eski Istanbul’umuzu o güzelim “Yesilçam” filmlerinden seyrederken, dinledigimiz insan hikâyeleri yüregimizi burkuyor.Ülkü Tamer’in alintiladigi “Insanin anayurdu çocuklugudur”dan yola çikarak, Istanbul sokaklarinda sairin Antep’teki çocuklugunu ariyoruz.Jane Birkin ile bir Avrupali müzisyende Istanbul’un etkilerini görürken, Erol Deran ile “Istanbullu” olmayi notalarin izinde ögreniyor ve Kerem Görsev ile Istanbul’un müzigini dinlemeye çalisiyoruz.