Prof. Dr. Ahmed Güner Sayar’in Sahhaf Râif Yelkenci üzerine yapilan bu kitap çalismasi, özü itibariyle iktisâdî düzlemde özgün bir alisveris merkezinin, belli bir zemin ve belli bir zamanda, anti-madde iktisat zihniyetiyle yogrulmus insan birlikteliginin hikâyesidir. Istanbul, Bayezid’te, 1952–1980 yillari arasinda, Sahhaflar Çarsisi’nda olmasi gereken alim-satimi tayin eden maddî ölçütlerin disinda bir hayat yasanmisti. Orasi, kayittan azade bir mekândi, belki bir okuldu, belki bir sohbet meclisiydi ama hepsinin içinde ve üstünde kalici dostluklarin yeserdigi bir gönül pazari idi. Sahhaf Râif Yelkenci’nin sahsinda, Prof. Sayar; bu müstesna mekânin Fuad Köprülü, Abdülbâkî Gölpinarli ve Süheyl Ünver gibi müdavimlerinin burada arastirma ve sohbet için harcadiklari zamanlara da bizleri ortak ederek, büyüsü kaybolmus bir sehri, efsunlu cümleleriyle adeta yeniden insa ediyor.Resat Ekrem Koçu’nun, Türkiye’de ilk matbaa açilmadan önceki sahaflik geleneklerini yansitan tek adam oldugunu söyledigi Râif Efendi, harf inkilâbindan sonra sadece yazma kitaplara yönelmis, ömrünü bu kitaplarda nefes alip veren ‘medeniyet’i kurtarmaya adamis mübarek adamlardan biriydi. […] Ayni zamanda küçük bir ‘Sahhaflar Çarsisi Tarihi’ niteligini tasiyan bu lezzetli kitabi bütün okuyucularima tavsiye ediyorum. Besir AyvazogluHarika portre-monografi kitaplariniza bir tane daha eklemekle sadece kendi fikr u vefa mahallenizi ziyaretle ihya ve yeniden kurmuyorsunuz, yolu kaybolan irfan mahallemizin unutulmus, hâk ile yeksan olmaya yüz tutmus yahut eskilerin tabiriyle mâil-i inhidam bir duvarini daha tamir ve tahkim ediyorsunuz. Ismail Kara