Sağlık Hukuku alanında çok sayıda Kanun düzenlemeleri yürürlükte bulunmaktadır. Bunların başlıcaları 11.04.1928 tarih ve 1219 sayılı Tababet ve ŞuabatıSan´atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun, 14.05.1928 tarih ve 1262 sayılı İspençiyari ve Tıbbi Müstahzarlar Kanunu, 24.04.1930 tarih ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu, 24.05.1933 tarih ve 2219 sayılı Hususi Hastaneler Kanunu, 18.12.1983 tarih ve 6197 sayılı Eczacılar ve Eczaneler Hakkında Kanun, 25.02.1954 tarih ve 6283 sayılı Hemşirelik Kanunu, 05.01.1961 tarih ve 224 sayılı Sağlık Hizmetlerinin Sosyalleştirilmesi Hakkında Kanun, 07.05.1987 tarih ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanunu, 24.11.2004 tarih ve 5258 sayılı Aile Hekimliği Kanunu, 31.05.2006 tarih ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu ve 11.10.2011 tarih ve 663 sayılı Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamedir. Anılan Kanunlardan bazıları belirli bir konuda mükerrer veya farklı düzenlemeler içermektedir. Bu dağınık ve bazen de tutarsız mevzuatın toparlanması, hem uygulama hem de bilimsel çalışma yönünden fevkalade isabetli olacaktır.
Bu yayında belirtilen kişisel görüşlerimizin büyük çoğunluğu, SD Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Dergisi, Hedef Sağlık Dergisi ve Argumentum Dergisi’ndeki makalelerimizde ve 2000’li yıllardan itibaren Türkiye Gazeteciler Cemiyetinin çıkardığı Bizim Gazete’deki haftalık yazılarımızda ortaya konmuş ve hala güncel olan değerlendirme ve önerilerimizdir. Böylece pek çok yayında dağınık olarak yeralan görüşlerimiz, topluca ilgili kamuoyuna sunulmuş olmaktadır.
