Aleksandr Sergeyeviç Puşkin’in 21 yaşında kaleme aldığı Ruslan ve Ludmila o tarihe kadar Rus edebiyatının bir benzeri görülmemiş olan, mizahın, kahramanlığın, ironinin, hüznün ve o dönemin tutucu çevrelerince fazla cesur bulunarak, büyük tepkilere yol açan biçimde cinselliğin bir arada kullanıldığı epik bir yapıttır. Puşkin, altı şarkı ve epilogtan oluşan bu masapoemada Rus tarihinden, eski Rus masallarından geniş biçimde yararlanılmıştır; okuyucunun duygularını sarsacak anlatımdan özenle kaçınarak, yer yer kaba halk diliyle, yalın ve süslemesiz bir dil kullanmıştır. Ruslan ve Ludmila’da, Kiev Prensi Vladimir’in yiğit şövalyelerinden Ruslan ile Prens Vladimir’in kızı Prenses Ludmila’nın evlenmeleri; Ludmila’nın düğün gecesi bir büyücü tarafından kaçırılması; Ruslan’ın, Ludmila’da gözü olan Prens Vladimir’in şövalyelerinden Rodgay, Farlaf ve Hazar Hanı Ratmir’le birlikte Ludmila’yı arama girişimleri destansı-masalsı bir havada anlatılır. Kötülüğe karşı iyiliğin, zorbalığa karşı özgürlük düşüncesinin, sahtesine karşı gerçek kahramanlığın, suçluya karşı adaletin zaferi ve gözüpeklik, dürüstlük, Finli’den Hazar Hanı’na kadar Rus olmayan kahramanlara duyulan sevgi, sınırsız bir iyimserlik ve yaşam sevinciyle yansıtılmaktadır.