“Kavram, dokunuslanani anlatanin dokunulan olusuyla sigara düsen siginamayislik kanirtisi; gögüsten yürege usul, yokben’den degilben’e uzanis; kaburgasal engel paranoyasi. Göz seyreder ve segirir. Gözü seyirir adamin. Odalarinda otalanmaktadir.”“…koku? Bir les kokusu geliyordu burnuna; çürümesinin engellenisinin direncini yitirmesiyle geçen süreyi tela? etmek istercesine bir bozunumun kokusu. Yanmakta olan bir kisminin acilar içindeki ciyirtisi. Et bagirir mi? ‘Yemek hazir!’ diye bagirdi kadin. Karincalar vardi her yerde. Karincalar, karincalar, karincalar…”“…Sanki etim agzinda kalmis gibi suskun, susabilirmisçesine, kovmussun gibi ben gitmisim, gibi ayrilmisiz, sanki girebilmisiz bedenlerimize, issizlarimiza, bosluklarimiza, derine, derimize, sanki sana, oraya, oradaymisim, bir süre orada bulunmusum da yemisiz birbirimizi…”Karanligini ve en az evi kadar darmadaginik, bölük pörçük bellegini ve kafasindaki bütün benleri içinde tasirken oradan tasan ve dagilan her seyi; cizirdayan ampulleri, komsu bogurtularini, kente karismayi ve ondan kaçmayi, pandomim yapan bir kadini ve eylemlerini, elbette hep eylemleri; ellerin inip kalkmasini ve soluk alis verisleri, yürümeyi, oturmayi, konusmalari kuran, sürekli kuran, yeniden kuran Bay T. ve onun etrafini kusatan digerlerinin eylemsel ve varolussal hikayesi. Yazar, Çildiri’yla çiktigi yolda kelimelerin ve görüntülerin altini kazmaya devam ediyor.