Alan Palmer bu çalismasinda Osmanli Imparatorlugunun ilk günlerinden baslayarak 1683 yilinda Ikinci Viyana Kusatmasi’nda yasanan yenilginin baslattigi toprak kaybinin tetikledigi kurumsal ve ekonomik gerileme sürecine uzaniyor ve bu süreci büyük bir titizlikle inceliyor. Bu tarihten sonra Osmanli Imparatorlugunun karsilastigi kurumsal zorluklar ve en önemlisi “Batililasma” paradigmasi karsisinda Imparatorlugun reform çabalarina uzanan Palmer, 1922 yilindaki çöküs noktasina variyor. Palmer’in bu çalismasi Edward Gibbon’un Roma Imparatorlugu’nun Gerileyis ve Çöküs Tarihi kitabina benzer bir eser. Avrupali ve Rus sefirlerin mektuplarindan, padisahlarin yönetim biçimlerine, Imparatorlugun ekonomik durumundan baris anlasmalarina uzanan bu büyük inceleme, gerileme döneminde Batinin “hasta adam” dedigi Osmanli Imparatorluguna farkli bir bakis açisi sunuyor. Palmer’in “dokuz canli” olarak niteledigi Osmanli Imparatorlugunun bilinen tarihi disinda farkli bir tarih yazimi için titiz bir arastirma sonucunda yazilmis büyük bir inceleme.”Kapsamli bir arastirmaya dayanan muhtesem, akici bir kitap.”-Robert Blake-“Hem kolay okunur bir kitap hem de gerçekten bilgilendirici.”- John Keegean, Daily Telegraph-“Bilimsel, keyifli ve son derece dengeli bir üslupla hazirlanmis bir tarih çalismasi.”- Independent on Sunday-(Tanitim Bülteninden)