15.-17. yüzyillar. Osmanli Imparatorlugu gücünün dorugunda. Sultanin topraklarinda muazzam bir gayrimüslim topluluk yasiyor, Osmanlilar da bu topluluk içinden Islamiyeti kabul edecek olanlara zengin firsatlar sunuyor. Ihtida edenlerin, yani Müslüman olanlarin sayisi gitgide artinca din degistirmek cemaatler arasinda tartismalara yol açiyor. Müslüman ve Müslüman olmayan Osmanli yazarlari bir yandan cemaatlerinin sinirlarini tanimlarken, bir yandan da kendi dini ve siyasi gündemleriyle ugrasiyorlar. Tarihçi Tijana Krstic’e göre, Islamiyeti kabul edenlerle ilgili hikâyelerin üretilmesi ve yayginlasmasi, 16.-17. yüzyillarda Osmanli emperyal kimliginin ve Sünni Müslüman bakis açisinin dile getirilmesinde büyük bir önem kazanmisti. Krstic, Osmanlilarin ihtida ve mühtediler karsisindaki tavirlarinin geçirdigi evrimi Akdeniz ülkelerindeki dini egilimlerin, ayrica Osmanlilarin hem Habsburglar hem de Safevilerle rekabetinin çerçevesine oturtuyor, yeni kaynaklarinda pesinde kosarak bireyler, cemaatler, yerel ve merkezi yetkililer arasindaki iliskilerin din degistirme sürecini nasil etkiledigini gözler önüne seriyor.