Sevinç Çokum’un olgunluk çizgisindeki hikâyelerinin toplami olan Onlardan Kalan, fiziksel ve ruhsal degisim içerisindeki Istanbul mekânlarinda dolasiyor. Tren vagonlari, dükkânlar, evler, sokaklar, bahçeler… 8o’ler ve 90’larda Besiktas, Etiler, Kadiköy, Beyoglu… Dogal diyaloglar ve anlam yüklü imaj dünyalarina sahip hikâyelerde akilda yer eden karakter durumlari resmediliyor. Üslubundaki derinlesmeyi yansitan bu kitapta usta hikâyeci ve romanci Sevinç Çokum, duyular ve sezgiler üzerinden dikkatli ve hassas bir edebiyat dili vaat ediyor okuyuculara.Ihtiyar bazen sana içini dökmek isterdi. Dilini anlamazdin, çat pat, tesekkür etmeyi, iyi aksamlar demeyi ögrenmistin. Anlarmis gibi basini sallardin, “Ya, ya” derdin. Bu yeterdi ona. Senin için o adam, büfenin üzerindeki o cansiz heykelciklerden farksizdi. Bu sevimsiz, suratsiz heykelciklerin ve biblolarin tozunu alirken “Bu adam, bunca esyayi ne yapacak?” diye düsünürdün.Ismail, onlarin pahali, kiymetli seyler oldugunu söyleyince, sen de güzel bulmaya basladin. Hiç konusmuyorlardi ama. Belki avuçlarinda isindikça sana Almanca bir seyler söylüyorlardi, sen duymuyordun.Basim iki yana sallayip ‘Yine tozlanmissiniz yaramazlar…” diyordun.