“Ey Türk Gençliği!
Birinci vazifen; Türk istiklalini, Türk Cumhuriyetini,ilelebet,muhafaza ve müdafaa etmektir.

Mevcutiyetinin ve istikbalinin yegane temeli budur. Bu temel senin, en kıymetli hazinendir. İstikbalde dahi seni, bu hazineden mahrum etmek isteyecek dahili ve harici kötü niyetli kimseler olacaktır. Bir gün, istiklal ve cumhuriyetine müdafaa mecburiyetine düşersen vazifeye atılmak için içinde bulunacağın vaziyetin imkan ve şartlarını düşünmeyeceksin! Bu imkan ve şartlar, çok elverişsiz olabilir.

İstiklal ve Cumhuriyetine kastedecek düşmanlar, bütün dünyada emsali görülmemiş bir galibiyetin temsilcisi olabilirler. Zorla ve hile ile aziz vatanın bütün kaleleri zaptedilmiş,bütün tersanelerine girilmiş,bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil İşgal edilmiş olabilir. Bütün bu şartlardan daha acıklı ve daha korkunç olmak üzere,memleketin dahilinde iktidara sahip olanlar gaflet ve şaşkınlık ve hatta hıyanet içinde bulunabilirler. Hatta bu iktidar sahipleri şahsi çıkarlarını,yurda girmiş düşmanların siyasi emelleriyle birleştirilebilirler. Millet, yoksulluk ve sıkıntı içinde harap ve bitkin düşmüş olabilir.
Ey Türk istikbalinin evladı!

İşte bu ortam ve şartlar içinde dahi vazifen, istiklal ve cumhuriyetini kurtarmaktır.
Muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur!”